Surah El Kijame
Shqip
Surah El Kijame - Aya count 40
لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ ( 1 ) 
Betohem në ditën e kijametit;
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ( 2 )
Betohem në shpirtin që është shumë qortues!
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ ( 3 )
A mendon njeriu se nuk do t’i tubojmë eshtrat e tij?
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ ( 4 )
Po, do t’ia tubojmë! Duke qenë se Ne jemi të zotët t’ia rikrijojmë si kanë qenë edhe majat e gishtave të tij!
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ ( 5 )
Por, njeriu dëshiron të vazhdojë edhe mëtej në mëkate.
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ ( 6 )
Andaj edhe pyet: “Kur është dita e kijametit?”
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ( 7 )
E, kur të merren sytë (të parët)?
وَخَسَفَ الْقَمَرُ ( 8 )
E të zëhet hëna (errësohet),
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ( 9 )
Dhe të bashkohet dielli e hëna.
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ ( 10 )
Atë ditë njeriu do të thotë: “Nga të iket!”
كَلَّا لَا وَزَرَ ( 11 )
Jo, nuk ka strehim!
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ( 12 )
Atë ditë vetëm te Zoti yt është caku!
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ( 13 )
Atë ditë njeriu do të njihet me atë që çoi para dhe me atë që la prapa.
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ ( 14 )
Po njeriu është dëshmitar i vetvetes.
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ ( 15 )
Edhe nëse i paraqet arsyetimet e veta.
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ ( 16 )
Ti (Muhammed) mos shqipto atë (Kur’anin) me gjuhën tënde për ta nxënë atë me të shpejtë!
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ( 17 )
Sepse Ne e kemi për detyrë tubimin dhe leximin e tij!
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ( 18 )
E kur ta lexojnë atë ty, ti përcille me të dëgjuar leximin e tij.
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ ( 19 )
Dhe pastaj është obligim i yni që ta shkoqisim atë.
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ( 20 )
Jo, nuk është ashtu! Por ju jeni që e doni të ngutshmen (dynjanë).
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ ( 21 )
Dhe e lini pas shpine atë të ardhmen (ahiretin).
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ ( 22 )
Atë ditë do të ketë fytyra të shkëlqyera (të gëzuara).
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ( 23 )
Që Zotin e tyre e shikojnë.
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ ( 24 )
Atë ditë ka fytyra edhe të vrazhda.
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ( 25 )
Që presin t’u thyhet kurrizi (të shkatërrohen).
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ ( 26 )
Jo dhe Jo! Po kur të arrijë (shpirti) në gropë të fytit (të gjoksit),
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ ( 27 )
Dhe thuhet (nga familja e të afërmit): “Kush do ta shërojë?”
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ( 28 )
Dhe ai bindet se ai po ndahet.
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ( 29 )
E t’i puqet kofsha për kofshe (t’i vështirësohet gjendja).
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ( 30 )
Atë ditë vetëm te Zoti yt shkohet.
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ ( 31 )
E ai as nuk vërtetoi atë që duhej, as nuk u falë.
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ( 32 )
Por përgënjeshtroi dhe ktheu shpinën.
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ ( 33 )
Dhe shkonte te familja e tij me fodullëk.
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ ( 34 )
Të është afruar ty e keqja e t’u afroftë! (ose i mjeri ti i mjeri).
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ ( 35 )
Edhe nje herë t’u afrua ty e keqja; t’u afroftë!
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى ( 36 )
A mos mendon njeriu se do të lihet duke mos zënë asgjë (pa kurrfarë përgjegjësie).
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ ( 37 )
A nuk ka qenë ai në një pikë ujë që derdhet.
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ ( 38 )
E pastaj u bë gjak i trashë, e Ai e krijoi dhe e përsosi?
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ ( 39 )
Dhe prej tij Ai i bëri dy lloje: mashkullin dhe femrën.
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ ( 40 )
A nuk është Ai (Zot) i fuqishëm që i ngjall të vdekurit?